HET GEHOORVERMOGEN
Het gehoor van een hond is beslist superieur aan dat van een mens.
Testen wezen uit dat een hond geen gevolg geeft aan geluiden tot in de derde levensweek.
Vanaf dat ogenblik gaat het gehoor een grote rol spelen in hun leven. Honden hebben niet alleen 'grote oren' in vergelijking met de mens, maar kunnen die ook bewegen!
Zes honderdsten van een seconde volstaan voor een hond om een geluid te lokaliseren!
Met één oor vangt hij het geluid op en het andere gebruikt hij voor de 'fijnafstelling'.
Een hond kan ook geluiden waarnemen die vier keer zo ver verwijderd zijn als de geluiden die wij als mens kunnen waarnemen.
Een hond hoort een geluid niet 'harder', maar wel 'beter' en 'verder', doordat hij er zijn oren perfect kan op afstemmen.
'Lange' geluidsgolven of -trillingen worden door hond en mens even goed gehoord, maar zodra het gaat om 'hogere tonen' is het menselijk gehoor beperkt tot een golflengte van maximaal 20.000 hertz op het moment dat een mens geboren wordt. Daarna zakt het langzaam terug naar 16.000 hertz onder normale omstanigheden.
Een hond daarentegen, kan tonen horen tot een bereik van 30.000 hertz.
In die zin worden 'hondenfluitjes' gebruikt: die produceren een toonhoogte die tussen de 20.000 en de 30.000 hertz ligt, zodat de mens het niet meer hoort maar de hond wel!
Met hun frequentiebereik zijn honden echter niet de 'supers' van het dierenrijk.
Een vleermuis kan bijvoorbeeld tonen horen tot 95.000 hertz en een dolfijn tot 130.000 hertz.
Het gehoor van een hond is zo 'verfijnd' dat hij 'twee tonen' kan onderscheiden, tot op een-achtste toon nauwkeurig. Dit verklaart waarom een hond het motorgeluid van de auto van zijn baas herkent tussen andere motorgeluiden van zelfs identieke wagens.
Bij de laagste tonen zijn wij enigszins in het voordeel doch dat is te verwaarlozen in vergelijk met de omvang van het geluidsgebied dat de hond kan horen.
Zelfs tijdens het slapen reageert hij op het minste of geringste geluid en is direct klaarwakker, wanneer het hem verdacht voorkomt en dat is wat hem tot zo'n goede waakhond maakt
HONDEN-OOR:
Het gehoor van de hond is superieur aan dat van de mens. De hond hoort over langere afstanden, hoort meer en kan ook meer geluiden onderscheiden. De intensiteit van geluid hangt net als de intensiteit van geur en zicht af van omgevings- en weersomstandigheden. Geluid beweegt zich net als water in golven. U kunt zich wellicht voorstellen dat oneffenheden in het terrein zoals bomen en heuvels deze geluidsgolven doen breken waardoor u minder ver kunt horen dan in vlak terrein. Wanneer u onder bepaalde omstandigheden een geluid op een afstand van 100 meter kunt waarnemen dan is de hond in staat om dit tenminste op een afstand van 400 meter nog waar te nemen.
Ook hoort de hond meer geluiden omdat de hond in staat is om doffe (lage) en piepende (hoge) geluiden op te vangen die de mens niet kan waarnemen. Dit is bijvoorbeeld de reden waarom honden wel op de zogenaamde ‘stille fluiten’ reageren terwijl de mens deze fluiten niet hoort. Deze stille fluiten produceren namelijk zeer hoge tonen die dus wel voor de hond maar niet voor de mens hoorbaar zijn. Daarnaast horen grotere hondenrassen meer geluiden dan kleinere hondenrassen en jonge honden horen ook meer dan oudere.
Een andere kwaliteit die honden hebben is dat zij veel meer geluiden van elkaar kunnen onderscheiden dan mensen. Dit is gebleken uit het volgende experiment. Honden en mensen werden getraind om een groot aantal geluiden te herkennen. Vervolgens werden deze mensen en honden in een kring van 60 luidsprekers gezet. Uit deze luidsprekers werden of tegelijkertijd of apart de geluiden hoorbaar gemaakt. Voor de mens werd het geluid al snel lawaai wanneer er meer dan 16 geluiden tegelijkertijd hoorbaar waren. De hond echter kon tot 60 geluiden onderscheiden. Dit was het bewijs dat de communicatie tussen de oren en het brein bij de hond veel beter is dan bij de mens. Daarnaast heeft de hond spieren rondom zijn oren om zijn gehoor op een specifiek onderwerp te richten. Een vermogen dat de mens niet heeft. Eigenaren hebben vaak geen weet van de enorme vermogens van hun hond en van de zintuigen die de hond gebruikt.
bron: http://www.huisdieren.nu